ด้วยความสนใจในเรื่องของการปฏิบัติธรรมมาตั้งแต่อายุประมาณ ๑๑-๑๒ ปี (ประถมปลายในสมัยก่อน ท่านชอบเข้าไปสนทนาธรรมกับพระธุดงค์เสมอ (ชอบขอให้พระธุดงค์สอนสมาธิให้)พระอาจารย์องค์แรก (ที่มีชิวิตเลือดเนื้อ ท่านเป็นพระอาจารย์นิรนาม ท่านให้เรียกท่านว่า หลวงปู่จักรวาล ท่านอาจารย์ทองทิพย์ได้วิชาความรู้ จากหลวงปู่จักรวาลเมื่อตอนอายุประมาณ ๑๕ ปี ซึ่งมาปักกลดอยู่ในป่าบริเวณพระราชวังพระศรีสรรเพชร (ที่มีพระเจดีย์ใหญ่ ๓ องค์ตั้งอยู่) ที่ตั้งอยู่ในเกาะเมือง จ.พระนครศรีอยุธยา สมัยก่อนนั้นที่บริเวณนี้จะเต็มไปด้วยป่า มีต้นไม้ขึ้นรกชัฏ กรมศิลปกรยังไม่ได้เข้าไปบูรณะ พระธุดงค์มักจะเมข้ามาปักกลดปฏิบัติธรรมอยู่บ่อยๆ เพราะเงียบสงบ ไม่มีผู้ใดมารบกวน ไม่เหมือนสมัยนี้ที่ความเจริญเข้ามาแล้วธรรมชาติก็สูญหายไปหมด ช่างน่าเสียดายเสียจริงๆ หลวงปู่จักรวาลท่านเป็นพระภิกษุที่มีลักษณะราศรีดีมาก แม้จะแก่แต่ท่านดูแข็งแรง ดวงตาเต็มไปด้วยประกาย แห่งความเมตตา มีเสียงก้องกังวาน มีอำนาจประหลาด อายุของท่านประมาณเกือบจะ ๗๐ปีได้ หรืออาจจะมากกว่า(ถ้านับ อายุท่าน ในปี พ.ศ. ๒๕๕๓ นี้ อายุท่านก็ไม่น่าจะน้อยกว่า ๑๐๓ปี ขึ้นไป หรือมากกว่านี้ก็ได้ เพราะท่านไม่ยอมเปิดเผย)
หลวงปู่จักรวาล ท่านได้ถ่ายทอดวิชา ประกาศิตพระร่วงเจ้า ให้
องค์ต่อมาคือ ท่านหลวงพ่อฤาลิงดำ แห่งวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี หลวงพ่อท่านเมตตาสอนวิชชา มโนมยิทธิ ให้แก่ท่านอาจารย์ จนสำเร็จเมื่อตอนอายุประมาณ ๒๐ ปี ประมาณ ปี พ.ศ. ๒๕๒๒
องค์ถัดมาคือ ท่านพระครูบาชัยวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม อ.ลี้ จ.ลำพูน เมื่อประมาณ ปี พ.ศ. ๒๕๒๕ ท่านได้สอนพระกรรมฐานให้ในครั้งที่ท่านพระครูลงมาที่ วัดบุปผาราม เชิงสะพานพุทธ เป็นกรณีพิเศษ โดยให้ท่านอาจารย์นั่งฝึกกับท่านที่กุฏิตลอดคืน นอกกจากนั้น เป็นครูบาอาจารย์ที่ไม่สามารถจะจับต้องตัวได้ ซึ่ง ท่านอาจารย์ไม่ต้องการให้นำมากล่าวเพราะเกรงจะเป็นการอวดอ้างเกินไปผู้ที่ปฏิบัติเท่านั้นจึงจะรับรู้ได้ เป็นเรื่องเฉพาะตน
ท่านอาจารย์ ได้ผ่านการปฏิบัติธรรมมาแล้วหลายแบบ เช่นอาณาปานสติภาวนา (ตั้งแต่ท่านอายุ ๑๑-๑๒ ปี)แบบเพ่งกสิณ (ตั้งแต่ท่านอายุ ๑๕ ปี) วิชกาธรรมกาย (ตั้งแต่ท่านอายุ ๑๕ ปี) ยุบหนอ พองหนอ (ตั้งแต่ ท่านอายุ ๑๗ ปี)มหาสติปัฏฐาน ๔ (ตั้งแต่ท่านอายุ ๑๙ ปี) และวิชชาอื่นๆ (มิสามารถนำมาเปิดเผย ณ ที่นี้ได้)
ปัจจุบันท่านอาจารย์ อายุกว่า ๕๐ ปีแล้ว รวมผ่านประสบการณ์การปฏิบัติธรรมมาแล้ว มากกว่า ๔๐ ปี ได้พบเห็นสิ่งต่างๆ นับมิถ้วนจึงจะปล่อยวางแทบจะทั้งหมดแล้ว(เพราะท่านอาจารย์รู้สึกเบื่อในโลกนี้เสียเกิน )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น